چقدر احتمال دارد که دلار آمریکا جایگاه خود را به عنوان ارز ذخیره اصلی جهان در سال های آینده حفظ کند؟
راجر آلیاگا دیاز، اقتصاددان ارشد قاره آمریکا، ونگارد، و جاش هیرت، اقتصاددان ارشد، در مورد تسلط دلار، استفاده گسترده از آن به عنوان ارز ذخیره و افزایش احتمالی ارزهای رقیب بحث می کنند.
ارزهای ذخیره چیست و چرا اهمیت دارند؟ چرا دلار آمریکا برای مدت طولانی معیار ترجیحی بوده است؟
آلیاگا دیاز( Aliaga-Díaz): در سطح بالایی، یک ارز ذخیره بینالمللی به سرمایهگذاران جهانی و دولتهای مستقل کمک میکند تا معاملات مهمی مانند تسویه پرداختها برای صادرات و واردات کالاها و خدمات بین کشورها، انجام سرمایهگذاریهای سبد جهانی، استقراض وجوه، و تعیین قیمتها برای کالاها انجام دهند. به عنوان نفت یا طلا ارزهای ذخیره بینالمللی، هم محور تجارت جهانی و هم سیستم مالی جهانی هستند. هر معامله تجاری یا مالی بین دو یا چند طرف همیشه با مبادله پول انجام می شود. ارزی که به طور گسترده به عنوان وسیله مبادله در تمام معاملات پذیرفته شده است، ارز ذخیره بین المللی نامیده می شود. کلیه قیمتهای بینالمللی، قراردادهای بینالمللی و تراکنشهای مالی بر حسب واحد ارز ذخیره میشوند. از زمان جنگ جهانی دوم، دلار ایالات متحده به طور برجسته ای نقش ارز ذخیره بین المللی را ایفا کرده است. علاوه بر این، سرمایهگذاران جهانی، دولتها و صندوقهای ثروت دولتی معمولاً ارزهای ذخیرهسازی را بهعنوان پناهگاهی امن برای محافظت از داراییهای خود در طول دورههای افزایش عدم اطمینان – رویدادهای ژئوپلیتیکی، بحرانهای مالی و دورههای ناآرامی سیاسی داخلی میبینند. این “ذخیره ارزش” مشخصه ارزهای ذخیره بین المللی است.
هیرت: سه دلیل اصلی وجود دارد که دلار آمریکا همچنان ارز ذخیره منتخب در سطح جهان است
- که ایالات متحده به طور سنتی یک کشور مستقل و قدرتمند است که توسط رشد اقتصادی قوی و پایدار حمایت می شود.
- ماهیت دموکراتیک دولت ایالات متحده و نهادهای آن است.جامعه بین المللی به ثبات ساختارهای فراگیر ما و استانداردهای حقوق مالکیت که ما حفظ می کنیم اعتماد دارد.
- درجه ای از اینرسی است – مشکل در تغییر ساختار مالی جهانی که حول محور دلار و بازارهای سرمایه ایالات متحده می چرخد.
کشورهای رقیب می توانند برخی از این جنبه ها را داشته باشند، اما ایالات متحده هر سه مزیت را حفظ می کند.
چرا دلار در دهه های اخیر مقداری از جایگاه خود را به عنوان ارز ذخیره از دست داده است؟
آلیاگا دیاز( Aliaga-Díaz): یکی از دلایل اصلی جهانی شدن قابل توجهی است که در چند دهه گذشته و رشد اقتصادی مرتبط در بسیاری از اقتصادها مشاهده شده است. به طور کلی، این نتیجه مثبتی برای سیستم مالی جهانی به همراه داشته است. همانطور که اقتصاد جهانی در طول زمان رشد می کند، حجم جریان های مالی جهانی و تجارت بین المللی با سرعتی سریع، حتی سریعتر از رشد اقتصاد ایالات متحده، گسترش می یابد. در نتیجه، تقاضای جهانی برای ارزهای ذخیره از ظرفیت ایالات متحده – تنها صادرکننده دلار آمریکا – برای برآوردن آن فراتر می رود. از زمان راهاندازی یورو در دهه ۱۹۹۰، شاهد تغییر برخی عملیاتهای بینالمللی به سمت آن و – به میزان بسیار کمتر – دیگر ارزهای اصلی بازار توسعهیافته مانند ین ژاپن و پوند بریتانیا بودیم. اخیراً، حجم کوچک اما رو به رشد معاملات جهانی به یوان چین صورت گرفته است.
هیرت: احتمال از دست دادن اهمیت دلار به عنوان یک ارز ذخیره، موضوعی تکراری در تاریخ اخیر بوده است
در اواخر دهه ۱۹۹۰، زمانی که یورو به بازارهای مالی جهانی معرفی شد، و سپس در اواخر دهه گذشته، در بحبوحه بحران مالی جهانی و افزایش متعاقب آن چین در ساختار قدرت جهانی، به شدّت مورد بحث قرار گرفت. ما ندیدهایم که هیچ یک از این داستانها به اندازهای که اکثر ناظران فکر میکردند اجرا شوند. چه چیزی لازم است تا دلار را به عنوان ارز غالب جهانی جایگزین کنیم؟
هیرت: به طور خلاصه، برای تأثیرگذاری بر تسلط دلار، نیاز به پذیرش قابل توجه ارز دیگری در جهان دارد. استفاده از ارز مستلزم نگهداری در ذخایر و همچنین استفاده به عنوان وسیله ای برای مبادله تجارت جهانی است. علیرغم برخی اعلامیه های اخیر مبنی بر دور زدن کشورها از دلار در قراردادهای تجاری، دلار آمریکا به عنوان ارز انتخابی برای معاملات بین المللی همچنان غالب است.
دلار آمریکا به عنوان یک ارز جهانی بسیار از رقبا پیشی میگیرد.
نمودار میله ای میانگین وزنی استفاده از ارز بین المللی را نشان می دهد. دلار آمریکا ارز غالب است و پس از آن یورو، پوند انگلیس، ین ژاپن و رنمینبی چین قرار دارند.
یادداشتها: نمودار نشان میدهد که هر ارز چقدر در سراسر مرزها استفاده میشود، با استفاده از میانگین وزنی پنج معیار: سهم ارز از ذخایر افشا شده در سطح جهانی (وزن ۲۵٪)، حجم معاملات ارزی (۲۵٪)، صدور بدهی ارز خارجی (۲۵٪). مطالبات ارزی و بانکی بین المللی (۱۲٫۵%) و بدهی های ارزی و بانکی بین المللی (۱۲٫۵%). رنمینبی واحد پول چین و یوان واحد اصلی واحد پول است.
منابع: محاسبات فدرال رزرو ایالات متحده با استفاده از داده های ۳۱ دسامبر ۲۰۲۲ از صندوق بین المللی پول، بانک تسویه بین المللی و Refinitiv
آلیاگا دیاز( Aliaga-Díaz): علیرغم کاهش در دو دهه گذشته در سهم دارایی های اوراق بهادار دلاری ایالات متحده – از ۷۱٪ در سال ۱۹۹۹ به ۵۸٪ در سال ۲۰۲۲- دلار با حاشیه گسترده ای به عنوان دارایی ذخایر برتر جهانی باقی می ماند. ما انتظار نداریم که این حاشیه در چند سال آینده با همان سرعت کاهش یابد، عمدتاً به این دلیل که اوج اثر جهانی شدن را پشت سر خود می بینیم. دلار آمریکا برای استفاده ارزان است و بسیار روان است، بنابراین همچنان غالب است.
کاهش سهم ذخایر دلار آمریکا به دلیل جهانی شدن
توجه: دسته «سایر» به سبدی از ارزها اشاره دارد که دلار کانادا، دلار استرالیا و وون کره جنوبی بر آن غالب هستند.
منابع: فدرال رزرو ایالات متحده و صندوق بین المللی پول. داده ها در ۳۱ دسامبر ۲۰۲۲ است.
برخی از پیامدهای تسلط دلار چیست؟
هیرت: داشتن یک ارز جهانی مسلط تقاضای زیادی را برای ابزارهای بدهی ما فراهم می کند که از طریق نقدینگی و ثبات پولشان به نفع شرکت ها و مصرف کنندگان آمریکایی است. علاوه بر این، به آنها اجازه می دهد تا از نظر تئوری با نرخ های پایین تر از آنچه در بقیه جهان موجود است وام بگیرند. برخی برآوردها به حدود ۱ درصد پسانداز نرخ بهره اشاره میکنند که – ضرب در حدود ۸ تریلیون دلار خزانهداری ایالات متحده که در خارج از کشور نگهداری میشوند، به حدود ۸۰ میلیارد دلار پسانداز سالانه برای دولت ایالات متحده در پرداخت بهره تبدیل میشود. صادرکننده ارز ذخیره جهانی همچنین منبع درآمد دیگری برای دولت ایالات متحده ایجاد می کند. این درآمد «حقوقی» قدرت خریدی است که از طریق چاپ اسکناسهای جدید دلار آمریکا ایجاد میشود. بر اساس آخرین داده های فدرال رزرو، از آنجایی که حدود نیمی از ۲٫۳ تریلیون دلار اسکناس و سکه در گردش در خارج از کشور نگهداری می شود و با رشد میانگین ۳ درصدی اقتصاد جهان در سال، سهم چاپ پول جدید در خارج از کشور تا پایان سال ۲۰۲۲ به حدود ۳۵ میلیارد دلار می رسد
آلیاگا دیاز( Aliaga-Díaz): یک مزیت دیگر وجود دارد، امّا می تواند یک نقطه ضعف نیز باشد. در زمان آشفتگی، پروازها به مقصد امن تقاضا برای دلار آمریکا و اوراق قرضه خزانه داری ایالات متحده را افزایش می دهد. درست زمانی که سیاستگذاران ایالات متحده در تلاش برای تحریک اقتصاد ایالات متحده هستند. جریانهای پرواز به سمت ایمنی درست زمانی که فدرال رزرو میخواهد شرایط پولی را تسهیل کند، فشار نزولی بر نرخهای بهره وارد میکند و با کاهش هزینه بدهی، فضا را برای هرگونه محرک مالی ایجاد میکند. با این حال، اگر پرواز به سمت امن در زمانهای عادی اقتصادی برای ایالات متحده انجام شود، جریانها بر ارزش دلار فشار صعودی وارد میکنند، که بیشتر از سایر ارزها افزایش مییابد، که میتواند برای تجارت ایالات متحده یک ضرر باشد. در مجموع، داشتن دلار آمریکا به عنوان ارز ذخیره جهانی، مزایای بیشتری نسبت به معایب برای ایالات متحده دارد. با این حال، تسلط دلار به خودی خود یک هدف برای ایالات متحده نیست، بلکه این ثبات و قدرت دموکراسی ایالات متحده و نهادهای آن، از جمله استقلال و اعتبار فدرال رزرو است که بقیه جهان را داوطلبانه به سمت دلار آمریکا جذب می کند که آن را به عنوان ارز بین المللی انتخابی خود بپذیرند. برای از دست دادن سهم بیشتر دلار به عنوان ارز ذخیره چه چیزی لازم است؟ احتمال وقوع آن چقدر است؟
هیرت: چندین سناریو به این احتمال اشاره دارد، امّا احتمال و تأثیر بالقوه برای هر کدام متفاوت است. اولین و محتمل ترین سناریویی است ، که در درازمدت، کشورهای دیگر به تعمیق بازارهای سرمایه خود، بهبود نهادهای خود، و پذیرش ارز ادامه می دهند. به دلیل بازه زمانی طولانی درگیر در این سناریو، جهان احتمالاً به تدریج با این تغییر سازگار می شود که منجر به حداقل هزینه های انتقال می شود و در کل احتمالاً یک نتیجه مثبت برای سیستم مالی جهانی است. سناریوی دوم همان چیزی است که ما آن را «معمای مبتکر» مینامیم، که مستلزم نوآوری فنآوری است که از نوآوریهای پرداخت و نظارتی پیشی میگیرد و منجر به وضعیتی میشود که اعتماد به فناوری جایگزین اعتماد در کشورهای مستقل میشود. مثال:پیشرفتهای اخیر در ارزهای دیجیتال و فناوری بلاک چین ، با این حال، فراتر از عدم نظارت کریپتوها، برخی ایرادات مهلک در اقتصاد پولی آنها وجود دارد که به نظر ما مانع از پذیرش گسترده آنها به عنوان وسیله مبادله و ذخیره ارزش در مقیاس بزرگ می شود. به نظر میرسد که توکنسازی – در این مورد، تراکنشهای ناشناس – جذابیت اصلی ارزهای دیجیتال است، امّا برای تراکنشهای ذخیره بینالمللی بزرگ نیازی به آن نیست. در همین حال، مزیت فرضی جایگزینی یک مرجع صادرکننده مرکزی با یک قانون الگوریتمی ثابت حاکم بر عرضه آن، در واقع نوسانات شدیدی را در ارزش آن ایجاد میکند. عرضه نمی تواند با نوسانات شدید تقاضا و احساسات سرمایه گذاران سازگاری داشته باشد. علاوه بر این، بانکهای مرکزی بزرگ شروع به استفاده از فناوری بلاک چین برای توسعه نسخههای دیجیتالی ارزهای رسمی خود بدون نقص رمزارزهای خصوصی کردهاند. ما معتقدیم که احتمال این سناریوی دوم کم است. سناریوی بالقوه سوم شامل سوءمدیریت محیط اقتصادی یا سیاسی در ایالات متحده است که می تواند شامل یک بحران مالی یا از دست دادن بی سابقه اعتماد به سیستم سیاسی ما باشد. ما این سناریو را “خطای غیر اجباری” می نامیم و آن را منفی ترین شوک بالقوه می دانیم، به ویژه از آنجایی که یک انتقال می تواند به سرعت رخ دهد و جریمه بازار مالی پرهزینه خواهد بود. با توجه به پیامدهای احتمالی، انتظار داریم که احتمال این سناریو کم باشد.
آلیاگا دیاز( Aliaga-Díaz): دلیل اینکه دلار به عنوان یک ارز ذخیره به شدت مورد استفاده قرار می گیرد به اعتماد و گزینه های جایگزین باز می گردد. هر یک از این سناریوها یا از بین رفتن آن ، اعتماد یا پیشرفت در گزینههای جایگزین را توصیف میکنند، فقط با انگیزههای متفاوت و در یک جدول زمانی متفاوت. امّا مردم همچنان به دلار آمریکا و نهادهای دموکراتیک حامی آن اعتماد زیادی دارند. این به وضوح با استفاده مداوم و گسترده جهانی آن مشهود است.
این عبارت توسط کلایتون ام. کریستنسن در کتاب خود، معضل مبتکر: وقتی فناوریهای جدید باعث شکست شرکتهای بزرگ میشوند، برای اولین بار در سال ۱۹۹۷ منتشر شد. نسخههای بعدی زیرنویسهای مختلفی داشتند.
لینک های مربوطه: اقتصاد انعطافپذیر ایالات متحده همچنان به شگفتی خود ادامه میدهد (مقاله، صادر شده در مارس ۲۰۲۴) چرا فدرال رزرو ممکن است از کاهش نرخ بهره خودداری کند (مقاله، صادر شده در مارس ۲۰۲۴)
نمونه کارها ۶۰/۴۰ امروز (ویدئوی ۱ دقیقه ای، صادر شده در مارس ۲۰۲۴)
دلایل احتیاط در مورد ارزش گذاری سهام ایالات متحده (مقاله، صادر شده فوریه ۲۰۲۴)